Πολλά άλλαξαν από τότε.
Οι συνήθειες των ανθρώπων άλλαξαν στη ζωή αλλά και στη μουσική.
Έτσι ήταν πολύ φυσικό και οι αθάνατες μελωδίες των συνθετών να αλλάζουν μερικές φορές μορφή αλλά να μη χάνουν τη δύναμη και την αξία τους.
Ας ακούσουμε και πάλι, τις αιώνιες μελωδίες. αλλαγμένες αλλά πάντα όμορφες και ζωντανές.
Τα Νυχτερινά του Σοπέν, με φυσαρμόνικα.
Ο Ουγγρικός χορός Νο.5 του Μπραμς, με ακορντεόν.
Η Γυμνοπαιδία Νο.1 του Σατί, με χάντπαν.
Ο Κανόνας του Πάχελμπελ, με γκάιντα.
Η Καλοκαιρινή καταιγίδα από τις 4 εποχές του Βιβάλντι, με μπάρελ όργκαν.
Ο Μικρή νυχτερινή μουσική του Μότσαρτ, με λύρα.
Έλα τώρα, πάρε κουτάλες, πιρούνες κι ό,τι άλλο θες και συνόδευσε τη Σάρα και τη Σάντρα στον Καρυοθραύστη του Τσαϊκόφσκι.
Δες κι αυτά: