Όσο ο πόλεμος γίνεται μια καθημερινή συνήθεια, μπροστά στην τηλεόραση, για μας, τόσο δυναμώνει για τους άλλους αλλά και τόσο πλησιάζει σε μας.
«Δε θέλουμε άλλο πόλεμο, μόνο ζωή!»
Edwin Starr
War
Το τραγούδι αυτό που είναι ένα από τα πιο γνωστά αντιπολεμικά τραγούδια παγκοσμίως, γράφτηκε το 1969 ως διαμαρτυρία για τον πόλεμο του Βιετνάμ.
Η αντίδραση των Αμερικανών πολιτών για την εμπλοκή της χώρας τους στον πόλεμο αυτόν ήταν έντονη.
«Πόλεμος, τι καλό προσφέρει; Απολύτως τίποτα».
(Στίχοι, Μουσική: Norman Whitfield, Barrett Strong)
Νάνα Μούσχουρη
Το παιδί με το ταμπούρλο
Χιλιάδες παιδιά κάθε χρόνο χάνουν τη ζωή τους σε περιοχές με πολέμους και ένοπλες συγκρούσεις.
Παιδιά που παίζουν χαρούμενα στην αυλή του σπιτιού τους, παιδιά που διαβάζουν αμέριμνα στο γραφείο τους, παιδιά που είναι με τους φίλους τους στο σχολείο, παιδιά που κοιμούνται γαλήνια στο κρεβάτι τους, παιδιά που χτυπούν το ταμπούρλο τους.
Χιλιάδες παιδιά χάνονται γιατί «το τσακάλι του πολέμου παραφυλάει».
(Στίχοι: Νίκος Γκάτσος, Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος)
Tracey Chapman
Why
Πόσες φορές έχουν ξεκινήσει πόλεμοι πάνω στη γη, τάχα για να επιβληθεί η ειρήνη;
Πόσες φορές έπεσαν βόμβες καταστρέφοντας και σκοτώνοντας, τάχα για να σταματήσουν κάποιον πόλεμο;
«Γιατί τόσα παιδιά πεθαίνουν απ' την πείνα, όταν υπάρχει αρκετή τροφή για όλους; Γιατί λένε ότι οι πύραυλοι θα φέρουν την ειρήνη, αφού σκοτώνουν ανθρώπους;», αναρωτιέται η τραγουδίστρια.
«Αν το μίσος είναι αγάπη, αν το όχι είναι ναι, τότε και ο πόλεμος είναι ειρήνη».
(Στίχοι, Μουσική: Tracey Chapman)
Αρλέτα
Μια ιστορία για τον πόλεμο
Ένα εικοσάχρονο παιδί άφησε την αυλή με τη μηλιά, τη γειτονιά του, το κορίτσι του, τα όνειρά του και κίνησε για τον πόλεμο.
Μα δεν αγαπούσε τα όπλα, δεν ήθελε να σκοτώνει, κοίταγε μονάχα τα ψηλά βουνά και τα μακρινά τ' αστέρια τη νύχτα.
Και χάθηκε, έσβησε για πάντα «κι απόμεινε στη ρεματιά με σύντροφο τ' αγέρι».
(Στίχοι: Γιάννης Κακουλίδης, Μουσική: Νότης Μαυρουδής)
U2
Sunday Bloody Sunday
Το τραγούδι του διάσημου ιρλανδικού συγκροτήματος είναι εμπνευσμένο από τον θάνατο άοπλων διαδηλωτών στην βορειοϊρλανδική πόλη Ντέρι από σφαίρες Βρετανών στρατιωτών το 1972.
Ο τραγουδιστής αναρωτιέται για πόσο ακόμα θα πρέπει να τραγουδιέται αυτό το τραγούδι, αφού η αδικία συνεχίζει να υπάρχει.
Μέχρι σήμερα ο αντιπολεμικός αυτός ύμνος τραγουδιέται από τους U2 σε κάθε συναυλία τους.
(Στίχοι, Μουσική: Adam Clayton, Larry Mullen, Dave Evans, Paul Hewson)Μαρία Φαραντούρη
Ο γερο-νέγρο Τζιμ
Αυτό το αντιρατσιστικό και αντιπολεμικό τραγούδι μιλά για τις ανισότητες που υπάρχουν ανάμεσα στους μαύρους και τους λευκούς στην Αμερική αλλά και για τον θάνατο τόσων νέων που στάλθηκαν να πολεμήσουν στο Βιετνάμ και σε άλλα μέρη της γης.
«Τι θέλουν τα παιδιά μας στα Βιετνάμ;»
(Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης, Μουσική: Μάνος Λοΐζος)Grand Funk Railroad
People, let's stop the war
«Τι χρειάζεται για να σε κάνω να καταλάβεις την αξία του ανθρώπου;» αναρωτιέται ο τραγουδιστής και καλεί όλους τους ανθρώπους να ενώσουν τις φωνές τους, να σταματήσουν τον πόλεμο, κανείς να μην πεθαίνει και να πάψουν οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι πουλώντας τις πολεμικές τους μηχανές.
(Στίχοι, Μουσική: Mark Farner)
Νίκος Ξυλούρης
Τον πόλεμο τον κάνουνε
Άραγε «τον πόλεμο τον κάνουνε μόνα τους τα κανόνια;»
Όχι, βέβαια. Πίσω από κάθε πόλεμο κρύβονται τα συμφέροντα των πολιτικών και των εμπόρων.
Κι έτσι για χιλιάδες χρόνια «τα κανόνια πολεμάνε και οι άνθρωποι πεθαίνουν, τα κανόνια πολεμάνε και οι έμποροι σωπαίνουν».
(Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου, Μουσική: Λίνος Κόκοτος)
Bob Seger
2 + 2 = ?
Ο πόλεμος του Βιετνάμ ήταν ένα κυρίαρχο μουσικό θέμα στη δεκαετία του '60 και '70. Δεκάδες καλλιτέχνες εναντιώθηκαν στη συμμετοχή των Αμερικανών και στον σκοτεινό τους ρόλο.
Στο τραγούδι αυτό ο Bob Seger μιλάει για έναν φίλο του που στάλθηκε να πολεμήσει στη μακρινή χώρα της Ασίας και τώρα «είναι θαμμένος στη λάσπη, στην ξένη ζούγκλα».
Δε χρειάζεται να είσαι μεγαλοφυΐα για βρεις πόσο κάνει 2+2.
Δε χρειάζεται να είσαι μεγαλοφυΐα για να καταλάβεις πως ο πόλεμος είναι ένα τεράστιο λάθος.
(Στίχοι, Μουσική: Bob Seger)
Λάκης Παπάς
Στην ποταμιά σωπαίνει το κανόνι
Το τραγούδι αυτό είναι από το θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, «Παραμύθι χωρίς όνομα», με μουσική του Μάνου Χατζιδάκι.Όταν «στην ποταμιά σωπαίνει το κανόνι», τότε «φτεροκοπάει ένα αηδόνι». Όταν «πετούν τα παλιομάχαιρα» οι άνθρωποι, τότε «γελά ο Θεός, χαμογελά στο δρόμο για το σπίτι»
Όταν σταματά ο πόλεμος, οι άνθρωποι ζουν ευτυχισμένοι.
(Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης, Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις)
(Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης, Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις)
