H Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου γιορτάζεται στις 13 Φεβρουαρίου γιατί αυτή τη μέρα, το 1946, ιδρύθηκε το Ραδιόφωνο των Ηνωμένων Εθνών από τον ΟΗΕ.
Το 1895, ο πατέρας του ραδιοφώνου, Γκουλιέλμο Μαρκόνι κατόρθωσε να μεταδώσει ηχητικά σήματα Μορς με ραδιοφωνικά κύματα.
Βέβαια η πρώτη μετάδοση μουσικής και λόγου πραγματοποιήθηκε μερικά χρόνια αργότερα, την παραμονή των Χριστουγέννων του 1906, από έναν Αμερικανό φυσικό και ηλεκτρολόγο μηχανικό.
Από τότε, χιλιάδες ραδιοφωνικές εκπομπές ακούγονταν στα ραδιόφωνα, κρατώντας συντροφιά σε εκατομμύρια ανθρώπους.
Φυσικά τα πρώτα χρόνια τα ραδιόφωνα ήταν ακριβά και δεν είχαν όλοι τη δυνατότητα να τα αγοράσουν.
Ήταν τεράστια και έμοιαζαν με έπιπλα.
Αργότερα άρχισαν να φτιάχνονται μικρότερα, μέχρι που δημιουργήθηκαν και πολύ μικρά, τα τρανζίστορ, που μπορούσε ο κόσμος να τα παίρνει μαζί του, βάζοντας μπαταρίες, και να ακούει μουσική όπου κι αν ήταν.
Εκτός από μουσική, στο ραδιόφωνο οι άνθρωποι άκουγαν θεατρικές παραστάσεις ειδικά ηχογραφημένες για το ραδιόφωνο, ραδιοφωνικά σήριαλ και φυσικά ενημερωτικές εκπομπές και ειδήσεις.
Την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το 1940, το ραδιόφωνο, μαζί με τις εφημερίδες, ενημέρωνε τον κόσμο αλλά και τους στρατιώτες για τα γεγονότα.
Φυσικά δεν έλειπαν και οι παιδικές εκπομπές.
Χιλιάδες παιδιά στεκόταν μπροστά στο ράδιο περιμένοντας να ξεκινήσει η αγαπημένη τους εκπομπή.
Τα χρόνια περνούσαν και ο κόσμος απολάμβανε την ομορφιά του ραδιοφώνου.
Μέχρι την εποχή που ήρθε η τηλεόραση και το ραδιόφωνο έχασε την πρώτη θέση στις καθημερινές απολαύσεις των ανθρώπων.
Ωστόσο όμως δεν βγήκε από τη ζωή τους.
Οι άνθρωποι συνέχιζαν να το αγαπούν και να το προτιμούν.
Θα μας συντροφεύει στο σπίτι, στα πάρτι, στις εκδρομές, στο αυτοκίνητο.
Το ραδιόφωνο στην Ελλάδα
Το ραδιόφωνο στην Ελλάδα εμφανίστηκε στη δεκαετία του 1920 με πειραματικές προσπάθειες.
Επίσημα χρησιμοποιήθηκε το 1938 από το δικτατορικό καθεστώς του Ιωάννη Μεταξά.
Γρήγορα έγινε δημοφιλές μέσο, ειδικά κατά τη διάρκεια του πολέμου με την Ιταλία και την περίοδο της κατοχής.
Οι Έλληνες ενημερώνονταν για τις πολεμικές εξελίξεις από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς του εξωτερικού, αφού οι ελληνικές ραδιοφωνικές εκπομπές ελέγχονταν από τους Γερμανούς.
Δες στο απόσπασμα από την ταινία «Οι Γερμανοί ξανάρχονται», πώς οι Έλληνες, στα χρόνια του πολέμου άκουγαν τα νέα στο ραδιόφωνο.
Και αργότερα, στα χρόνια της Χούντας, από το 1967 έως το 1974, όταν το κρατικό ελληνικό ραδιόφωνο δεν έλεγε την αλήθεια στον λαό, ο κόσμος άκουγε ξένους σταθμούς, οι οποίοι έπαιζαν ακόμη και μουσική συνθετών, απαγορευμένων από τη Χούντα.
Δες ένα χιουμοριστικό απόσπασμα από την ταινία «Ένα τανκς στο κρεβάτι μου», όπου ο μικρός αδερφός, χωρίς να το γνωρίζει ο μεγαλύτερος αδερφός, ακούει έναν σταθμό του εξωτερικού που παίζει μουσική του απαγορευμένου συνθέτη, Μίκη Θεοδωράκη.
Στα γεγονότα του Πολυτεχνείου το 1973, στην εξέγερση των φοιτητών, το ραδιόφωνο έπαιξε σημαντικότατο ρόλο.
Οι φοιτητές κλεισμένοι στο κτίριο του Πολυτεχνείου, έφτιαξαν τον δικό τους ραδιοσταθμό και φώναζαν συνθήματα κατά τις χούντας:
Εδώ Πολυτεχνείο! εδώ Πολυτεχνείο! φώναζαν.
.jpg)
Στη δεκαετία του 1980 πολλοί ιδιώτες άρχισαν να φτιάχνουν τους δικούς τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, που ήταν ιδιαίτερα αγαπητοί ανάμεσα στους νέους. Αυτοί ονομάστηκαν πειρατικοί σταθμοί γιατί δεν είχαν επίσημη άδεια λειτουργίας.
Έστηναν τα μηχανήματα στο δωμάτιό τους, έβαζαν μουσική, μετέδιδαν τις αφιερώσεις των ακροατών και τους άκουγαν οι φίλοι και οι γνωστοί.
Σήμερα υπάρχουν εκατοντάδες ραδιοφωνικοί σταθμοί στην Ελλάδα που ακούγονται από χιλιάδες Έλληνες.
Μέσα στις πολλές ραδιοφωνικές εκπομπές που αγαπήθηκαν από μεγάλους και μικρούς ήταν και η εκπομπή Εδώ Λιλιπούπολη, που ξεκίνησε το 1976 και διήρκεσε μέχρι το 1980.
Διάβασε να μάθεις περισσότερα.
