Την εποχή του Μότσαρτ και των άλλων μεγάλων κλασικών συνθετών, η όπερα ήταν ένα πολύ αγαπητό είδος μουσικής σε μικρούς και μεγάλους.
Σήμερα, για πολλούς θεωρείται δύσκολη μουσική και είδος πολυτελείας.
Αν όμως κάποιος παρακολουθήσει μια παράσταση και αφήσει τον εαυτό του να παρασυρθεί από τις μελωδίες και την ιστορία, τότε ίσως θα εκπλαγεί και θα διαπιστώσει ότι τελικά του αρέσει η όπερα.
Ας ακούσουμε τα παιδιά να τραγουδούν μερικές πολύ όμορφες άριες από πολύ γνωστές και μελωδικές όπερες και άλλα κλασικά έργα.
Τζιάκομο Πουτσίνι - Τζάνι Σκίκι
O Mio Babbino Caro (Ω αγαπημένε μου μπαμπά)
Ω αγαπημένε μου μπαμπά,
πόση αγάπη νιώθω για την ομορφιά.
Θέλω να πάω στην Πόρτα Ρόσσα
ν' αγοράσω το δαχτυλίδι.
Βιτσέντσο Μπελίνι - Νόρμα
Casta diva (Αγνή θεά)
Αγνή θεά, θεά πανώρια,
που με ασήμι ντύνεις
αυτά τα θεία πανάρχαια δέντρα,
πάνω μας την ωραία ματιά σου στρέψε,
την ασυννέφιαστη και καθαρή.
Τζιάκομο Πουτσίνι - Τουραντό
Nessun Dorma (Κανείς να μην κοιμηθεί)
Κανείς να μην κοιμηθεί.
Ακόμη κι εσύ, πριγκίπισσα,
στο κρύο σου δωμάτιο,
κοίταξε τ’ αστέρια
που τρέμουν από αγάπη και ελπίδα.
Γκεόργκ Φρίντριχ Χέντελ - Ωδή για τη γέννηση της βασίλισσας Άννας
Eternal Source of Light Divine (Αιώνια πηγή θείου φωτός)
Αιώνια πηγή θείου φωτός,
διπλή ζεστασιά προσφέρουν οι δέσμες σου.
Και με ξεχωριστή δόξα και φέγγος
προσθέτουν λάμψη στις μέρες μας.
Γκεόργκ Φρίντριχ Χέντελ - Ρινάλντο
Lascia ch'io pianga (Αφήστε να θρηνήσω)
Αφήστε να θρηνήσω
τη σκληρή μου μοίρα
και να λαχταρώ
την ελευθερία.
Γκεόργκ Φρίντριχ Χέντελ - Ξέρξης
Ombra mai fu (Ποτέ δεν υπήρξε σκιά)
Ποτέ δεν υπήρξε άλλη σκιά
κάποιου φυτού,
πιο γοητευτική, πιο αξιαγάπητη
και πιο γλυκιά.
