Η Γκρέις ήταν ένα κορίτσι που λάτρευε τις ιστορίες.
Δεν την ένοιαζε αν της τις διάβαζαν ή της τις έλεγαν ή αν τις έβγαζε από το μυαλό της.
Και μετά έπαιζε όλους τους ρόλους της ιστορίας με τις κούκλες της.
Φυσικά πάντα διάλεγε για τον εαυτό της τον πιο συναρπαστικό ρόλο.
Γινόταν Ιωάννα της Λωρραίνης που αγωνιζόταν για το δίκιο.
Πολεμούσε με δύναμη και πάθος.
Δεν την ένοιαζε αν οι ρόλοι ήταν γυναικείοι ή αντρικοί.
Η Γκρέις μπορούσε να γίνει τα πάντα.
Γινόταν ο σπουδαίος Σπάιντερμαν που πηδούσε από κτίριο σε κτίριο και βοηθούσε τους ανυπεράσπιστους ανθρώπους.
Αυτό που της άρεσε περισσότερο ήταν η παντομίμα.
Παρέα με τη γάτα της, την Πουπού, ταξίδευε με τη φαντασία της και ζούσε περιπέτειες μοναδικές.
Η Γκρέις ήθελε πολύ να είναι ο Πήτερ Παν.
Είχε ξετρελαθεί με την ιδέα.
Άλλα παιδιά τής έλεγαν ότι δε γινόταν να είναι ο Πήτερ Παν γιατί αυτός ήταν λευκός, ενώ η Γκρέις ήταν μαύρη.
Τι θα έκανε τώρα η Γκρέις;
Πώς θα τη βοηθούσε η γιαγιά της;
Άκου αυτή την ιστορία της Μαίρης Χόφμαν και θα δεις ότι τα λόγια των άλλων δεν εμπόδισαν την Γκρέις να πετύχει αυτό που επιθυμούσε πολύ.
Όταν κάνεις αυτό πού αγαπάς, όταν κάνεις το σωστό, δεν πρέπει να επηρεάζεσαι από τις γνώμες των άλλων.
Κατέβασε, τώρα, και εκτύπωσε τα φύλλα εργασίας.
Διάβασε κι άλλες ιστορίες γεμάτες νοήματα, με όμορφες εικόνες, βίντεο και έντυπο υλικό.
