Πόλεμοι με πολλά θύματα, πόλεμοι που αλλάζουν για πάντα τις ζωές των ανθρώπων.
Χιλιάδες παιδιά ζουν σε τέτοιες περιοχές, χωρίς χαμόγελο, χωρίς χαρά.
Αυτά τα παιδιά δεν παίζουν με
αυτοκινητάκια, κούκλες,
μπάλες και παιχνίδια, αλλά μεγαλώνουν δίπλα στα όπλα και τις χειροβομβίδες.
Αυτά τα παιδιά δεν τα νανουρίζει η γλυκιά φωνή της μαμάς τους, αλλά κοιμούνται με τους ήχους των σφαιρών και το μουγκρητό των πολεμικών αεροπλάνων.
Και πολλά από αυτά τα παιδιά χάνουν τη ζωή τους, εντελώς άδικα, πριν προλάβουν να τη χαρούν.
Διάβασε στην παρακάτω ανάρτηση, αν θες να μάθεις περισσότερα για τον πόλεμο και τις οδυνηρές συνέπειές του.
Κατέβασε και εκτύπωσε το φύλλο εργασίας με τους στίχους του τραγουδιού.
ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Κάποια παιδιά γελάνε στα χαλάσματα.
Κάποια παιδιά χορεύουν με τη μουσική των όπλων.
Κάποια παιδιά τα νανουρίζουν οι κραυγές του πόνου
και ταξιδεύουν για πάντα.
Τα χέρια γέμισαν πουλιά,
τα σπίτια μοιάζουν με κλαδιά.
Τα μάτια ακόμη καρτερούν για…
για να φανούν κάποια παιδιά.
Τα δέντρα γέμισαν φωνές,
τα πάρκα μοιάζουν με φωλιές.
Τα μάτια ακόμη καρτερούν για…
για να φανούν οι Κυριακές.
Μου λένε: «Είσαι παιδί, δεν καταλαβαίνεις»
Και τους λέω: «Κι εκείνα, τι ήταν;
κι εκείνα τα παιδιά, πού είναι;»
Στους δρόμους άνθισαν μηλιές,
στα χείλη, οι γαριφαλιές.
Τα μάτια ακόμη καρτερούν για…
για να φανούν οι Κυριακές.
Tα παντελόνια μας κοντά
Και τα βιβλία ανοιχτά.
Τα μάτια ακόμη καρτερούν για…
για να φανούν κάποια παιδιά.
Μου λένε: «Είσαι παιδί και τα παιδιά…
δεν καταλαβαίνουν και πολλά».
Και τους λέω: «Κι εκείνα…
κι εκείνα τα παιδιά, τι κατάλαβαν;
Κι εκείνα τα παιδιά, τι έζησαν;»
(Στίχοι, Μουσική: Νίκος Συμεωνίδης)
Δες ακόμη:
