Ήταν έξι χρόνια όμορφα με πολλά συναισθήματα, πολλές ευχάριστες στιγμές αλλά και δύσκολες.
Φίλοι, δάσκαλοι, βιβλία, μαθήματα, εκδρομές, φωνές, τραγούδια, εκνευρισμοί, τρεξίματα, άγχη, γέλια και πολλή αγάπη.
Όλα αυτά έχτισαν τα θεμέλια για ό,τι θα ακολουθήσει.
Και αυτό που θα ακολουθήσει θα είναι όμορφο.
Η Χρωματιστή Τάξη σού ετοίμασε μια ωραία κάρτα για να τη δώσεις σε κάποιον συμμαθητή ή συμμαθήτριά σου.
Διάβασε το κείμενο της κάρτας.
ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ
Μου έλεγαν να νικάω
κι εγώ έχανα.
Μου έλεγαν να είμαι πάντα στην πρώτη θέση
και συνέχεια ήταν άλλοι πριν από μένα.
Μου έλεγαν να έχω στόχους,
να κάνω τα πάντα για να τους πετύχω
κι εγώ κοίταγα με τις ώρες τη θάλασσα.
Μου έλεγαν ότι η ζωή είναι μικρή,
πρέπει να τρέχω να την προλάβω
κι εγώ ξεχνιόμουν σε μια αγκαλιά.
Μου έλεγαν, μου λένε,
μα εγώ...
μα εγώ θέλω να ζω,
μαμά!
(Νίκος Συμεωνίδης)
Κατέβασε πρώτα τη σελίδα.
1. Εκτύπωσε τη σελίδα. Αν έχεις τη δυνατότητα, εκτύπωσέ την σε χοντρό χαρτί, κατά προτίμηση χρώματος μπεζ.
2. Δίπλωσέ τη στα δύο.
3. Γράψε τώρα τις ευχές σου.