Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2024

20 + 1 πράγματα για τον Βαγγέλη Παπαθανασίου που ίσως δε γνώριζες


Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου ήταν ένας από τους γνωστότερους Έλληνες συνθέτες και ένας από τους πρωτοπόρους της ηλεκτρονικής μουσικής παγκοσμίως.
Έγινε γνωστός σε όλον τον κόσμο με το όνομα, Vangelis και η μουσική του επηρέασε εκατοντάδες καλλιτέχνες. 
Κι ενώ οι συνθέσεις του ακούστηκαν και αγαπήθηκαν σε όλα τα μέρη της γης, ίσως υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν γνωρίζεις γι΄ αυτόν.
Ας δούμε 20 πράγματα που οι περισσότεροι μπορεί να μην γνωρίζουν.


1. Ήταν ένα παιδί-θαύμα και από την ηλικία των 4 ετών συνέθετε μουσική. 
Ο σπουδαίος συγγραφέας Στράτης Μυριβήλης θαύμασε το ταλέντο του.
💁 Ο μικρός Bαγγέλης Παπαθανασίου, μια άγνωστη ιστορία


2. Στη Λεόντειο σχολή ήταν συμμαθητής με τον συνθέτη Λουκιανό Κηλαηδόνη και τον συγγραφέα Βασίλη Αλεξάκη.


3. Το πρώτο συγκρότημα που συμμετείχε ο Βαγγέλης Παπαθανασίου ήταν οι Forminx που τη δεκαετία του 1960 γνώρισαν μεγάλη επιτυχία με το τραγούδι Jeronymo Yanka.


4. Οι  Forminx διασκεύασαν το κομμάτι του Μάνου Χατζιδάκι, Τ' αστέρι του Βοριά με τον τίτλο A hard night's day.


5. Το 1967 δημιούργησε, μαζί με τον Ντέμη Ρούσο και τον Λουκά Σιδερά, το συγκρότημα Aphrodite's Child που γνώρισαν παγκόσμια αναγνώριση και παραμένει ως σήμερα το πιο επιτυχημένο ελληνικό συγκρότημα στο εξωτερικό. Διαλύθηκαν το 1973.


6. Το τραγούδι Rain and tears των Aphrodite's Child είναι βασισμένο στον Κανόνα του  κλασικού συνθέτη Γιόχαν Πάχελμπελ.
Επίσης το συγκεκριμένο κομμάτι συνδέθηκε με την εξέγερση των φοιτητών στη Γαλλία τον Μάη του 1968.


7. Το 1968 ο Βαγγέλης Παπαθανασίου συμμετείχε στο άλμπουμ Fais Que Ton Rêve Soit Plus Long Que La Nuit, ένα ντοκουμέντο από την εξέγερση των φοιτητών στη Γαλλία, τον Μάη του 1968. 
Το άλμπουμ περιλάμβανε επιτόπιες εγγραφές με τις φωνές και τα τραγούδια των φοιτητών στα οδοφράγματα, ήχους από τους πυροβολισμούς και τις εκρήξεις, κουβέντες και συνθήματα αλλά και χορωδιακά κομμάτια και βεβαίως ορχηστρικά θέματα από τον Παπαθανασίου στα πλήκτρα και από άλλους μουσικούς όπως τον Χάρη Χαλκίτη.


8. Το 1979 κυκλοφόρησε τον δίσκο Ωδές με διασκευές δημοτικών τραγουδιών, με τη φωνή της ηθοποιού Ειρήνης Παπά. 
Ενώ το 1986 συνεργάστηκαν οι δυο τους για τη δημιουργία του δίσκου Ραψωδίες με διασκευές θρησκευτικών ύμνων.


9.  Από το 1980 ξεκίνησε η συνεργασία του με τον Jon Anderson, τραγουδιστή του συγκροτήματος Yes.
Μαζί, ως Jon & Vangelis, κυκλοφόρησαν μέχρι το 1991, τέσσερα άλμπουμ.


10. Το 1982, τιμήθηκε με Όσκαρ για την μουσική της ταινίας Οι δρόμοι της φωτιάς αλλά δεν πήγε ποτέ στην τελετή των Όσκαρ για να παραλάβει το βραβείο του γιατί, όπως λένε, η βραδιά απονομής συνέπεσε με την ημέρα των γενεθλίων του κι εκείνος προτίμησε να κοιμηθεί και να μάθει το αποτέλεσμα το επόμενο πρωί. 
Κάποιοι λένε ότι απλά φοβόταν τα αεροπλάνα.


11. Το 1982 ο Βαγγέλης Παπαθανασίου συνέθεσε το μουσικό σήμα των ειδήσεων της ΕΡΤ.


12. Τον Απρίλιο του 1982 ολοκλήρωσε τη σύνθεση της θρυλικής μουσικής της ταινίας Blade Runner σε σκηνοθεσία του Ridley Scott.
Η μουσική παρόλο που είχε τεράστια αποδοχή από το κοινό και τους κριτικούς και ήταν υποψήφια για βραβείο BAFTA και για Χρυσή Σφαίρα το 1983, δεν κυκλοφόρησε τα επόμενα χρόνια σε δίσκο. 
Kυκλοφορούσαν μονάχα διάφορες παράνομες κασέτες και δίσκοι με αποσπάσματα από τη μουσική της ταινίας. 
Αυτή η αναμονή έκανε ακόμα πιο δυνατό τον μύθο που είχε πλεχτεί γύρω από αυτή τη μουσική.
Χρειάστηκαν να περάσουν πάνω από δέκα χρόνια για να κυκλοφορήσει ο επίσημος δίσκος με μια από τις πιο επιδραστικές μουσικές στην ιστορία της ηλεκτρονικής μουσικής.


13. Τη δεκαετία του 1990 ο Βαγγέλης Παπαθανασίου έδωσε στον νευροχειρουργό Στέργιο Τέγο και τους μαθητές του, ανέκδοτη μουσική, η οποία θα συνόδευε και θα ακουγόταν ως μουσική υπόκρουση στα χειρουργεία και στις επεμβάσεις που έκαναν. Έτσι δημιουργήθηκαν αρκετές βιντεοταινίες που περιείχαν χειρουργικές επεμβάσεις και διαρκούσαν περίπου 12 ώρες. Εξαιτίας του ιδιαίτερου περιεχομένου των βίντεο, το υλικό παρέμεινε στην αφάνεια για πάνω από μια δεκαετία.
Τα τελευταία χρόνια, το υλικό αυτό, επεξεργασμένο, άρχισε να εμφανίζεται στο διαδίκτυο με το όνομα The Tegos Tapes. 
Είναι η μουσική από τις ταινίες χωρίς την ιατρική αφήγηση.


14. To 1991 συνέθεσε μουσική για τα ντοκιμαντέρ του πασίγνωστου ωκεανογράφου και θαλάσσιου εξερευνητή Ζακ-Υβ Κουστώ.


15. Το 1995, η  Διεθνής Αστρονομική Ένωση έδωσε το όνομα του συνθέτη στον Αστεροειδή 6354, που πλέον ονομάζεται 6354 Vangelis.


16. Το 1997 έκανε την πρώτη του προσπάθεια στη σκηνοθεσία, καθώς οργάνωσε και διηύθυνε την τελετή έναρξης του 6ου Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ανοιχτού Στίβου που πραγματοποιήθηκε στο Παναθηναϊκό στάδιο της Αθήνας.


17. Το 1999 συνέθεσε τη μουσική που συνόδευσε την παρουσίαση του επίσημου εμβλήματος των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, ενώ δημιούργησε και τη μουσική για την τελετή παράδοσης την ολυμπιακής φλόγας στο Σίδνεϊ αλλά και στην Αθήνα.


18. Το 2002 δημιουργεί τη μουσική για το Παγκόσμιο Κύπελο Ποδοσφαίρου που έγινε στην Ιαπωνία και την Κορέα.


19. Ασχολήθηκε επιτυχώς με τη ζωγραφική και τα έργα του εκτίθενται σε σημαντικές γκαλερί σε όλο τον κόσμο. 


20. Όταν ο δήμος Βόλου αποφάσισε να ανακατασκευάσει το θρυλικό καράβι του Ιάσωνα, την Αργώ, ο Παπαθανασίου ενθουσιάστηκε, έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον και προετοίμαζε μια μεγάλη εκδήλωση για την Αργώ, με δική του πρωτότυπη μουσική.
Παρακολουθούσε μάλιστα τις εργασίες ο ίδιος.
Δυστυχώς, ο απόπλους δεν έγινε ποτέ, λόγω μιας παρεξήγησης που δημιουργήθηκε, με αποτέλεσμα ο συνθέτης να μην ξαναέρθει ποτέ στον Βόλο, την ιδιαίτερη πατρίδα του.


21. Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου δέχτηκε μήνυση από τον Σταύρο Λογαρίδη, καθώς υποστήριζε ότι το θέμα της ταινίας «Οι δρόμοι της φωτιάς» θύμιζε πάρα πολύ τη σύνθεσή του Σταύρου Λογαρίδη από την ταινία "Μενεξεδένια Πολιτεία". Μετά από δικαστικές διαμάχες, το δικαστήριο του Λονδίνου απάλλαξε από την κατηγορία τον Βαγγέλη Παπαθανασίου.
 

Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, ήταν ένας ιδιοφυής, πρωτοπόρος και δημοφιλής συνθέτης παγκοσμίως.
Ξεκίνησε από την ελληνική ροκ σκηνή, πάντρεψε με επιτυχία την κλασική μουσική με την ηλεκτρονική και αναγνωρίστηκε ως κορυφαία φυσιογνωμία της παγκόσμιας μουσικής κοινότητας, αφήνοντας μια σπουδαία εργογραφία, αλλά μαζί κι ένα τεράστιο καλλιτεχνικό κενό.