Οι Γερμανοί ήρθαν ως κατακτητές στην Ελλάδα το 1941.
Τα πρώτα γερμανικά τανκς εμφανίστηκαν στους δρόμους της πρωτεύουσας στις 27 Απριλίου 1941.
Μετά, έδιναν τα κλεμμένα σε Έλληνες συνεργάτες τους κι εκείνοι με τη σειρά τους τα πουλούσαν σε εξωφρενικές τιμές.
Χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως στην Αθήνα και τις μεγάλες πόλεις, πέθαναν από την πείνα, ακόμη και μέσα στους δρόμους.
Τότε ήταν που εμφανίστηκαν οι σαλταδόροι.
Οι σαλταδόροι βοηθούσαν κι άλλους ανθρώπους, συγγενείς, φίλους, γείτονες με κίνδυνο της ζωής τους.
Θέλεις να μάθουμε το τραγούδι Ο σαλταδόρος, σε μουσική της Άννας Παλάντζα και στίχους του Νίκου Συμεωνίδη, που αναφέρεται στα γενναία αυτά παιδιά;
Οι κατακτητές ύψωσαν τη ναζιστική σημαία με τη σβάστικα στην Ακρόπολη και μια σκοτεινή περίοδος ξεκίνησε για την Ελλάδα.
Λίγο μετά ξέσπασε φοβερή φτώχεια και πείνα.
Οι Γερμανοί έμπαιναν σε αποθήκες, καταστήματα, σπίτια, κατέστρεφαν και λεηλατούσαν τα πάντα.
Μετά, έδιναν τα κλεμμένα σε Έλληνες συνεργάτες τους κι εκείνοι με τη σειρά τους τα πουλούσαν σε εξωφρενικές τιμές.
Αυτοί ήταν οι μαυραγορίτες, που μέσα στην Κατοχή έγιναν πλούσιοι, εκμεταλλευόμενοι την πείνα του κόσμου.
Οι φτωχοί πουλούσαν ό,τι είχαν και δεν είχαν, κοσμήματα, έργα τέχνης, ακόμη και σπίτια για να αγοράσουν λίγο λάδι, αλεύρι, όσπρια να ταΐσουν τις οικογένειές τους.
Ο χειμώνας του 1941-1942 ήταν ο πιο τρομερός.
Οι πεινασμένοι έψαχναν ακόμη και μέσα στα σκουπίδια μήπως βρουν κάτι να φάνε.
Χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως στην Αθήνα και τις μεγάλες πόλεις, πέθαναν από την πείνα, ακόμη και μέσα στους δρόμους.
Τα λίγα συσσίτια που υπήρχαν δεν έφταναν με τίποτα για να χορτάσουν τους πεινασμένους Έλληνες.
Τότε ήταν που εμφανίστηκαν οι σαλταδόροι.
Ήταν κυρίως παιδιά και νέοι, ηλικίας 10 με 15 χρόνων.
Έφτιαξαν μικρές ομάδες και την ώρα που περνούσε κάποιο γερμανικό φορτηγό, όταν έκοβε λίγο ταχύτητα, ο ένας σάλταρε πάνω και άρχιζε αμέσως να ρίχνει στον δρόμο ό,τι έβρισκε μπροστά του: καρβέλια, κονσέρβες, σακιά, κιβώτια, ρόδες, όπλα.
Οι άλλοι έτρεχαν από πίσω από το φορτηγό και μάζευαν τα πεταμένα.
Αμέσως μετά, πήγαιναν να κρυφτούν, πριν τους προλάβουν οι Γερμανοί.
Το σύνθημα για το σαλτάρισμα ήταν «ούπατις, ούπατις, ουπς».
Οι σαλταδόροι βοηθούσαν κι άλλους ανθρώπους, συγγενείς, φίλους, γείτονες με κίνδυνο της ζωής τους.
Πολλούς από αυτούς τους συλλάμβαναν οι Γερμανοί ή οι Ιταλοί και έχαναν τη ζωή τους.
Έχουν γραφτεί κι άλλα τραγούδια για τους σαλταδόρους.
Θέλεις να τα ακούσεις;
Διάβασε επίσης στη Χρωματιστή Τάξη.
