Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2025

Πρωτοχρονιά στο Μουσείο (Χριστουγεννιάτικο θεατρικό)


Θα ήθελες αυτά τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά να τα περνούσαμε μέσα σε ένα μουσείο, παρέα με μοναδικά έργα τέχνης;
Και τι θα γινόταν αν οι πίνακες και τα αγάλματα ζωντάνευαν;
Άραγε τι θα μας έλεγαν;
Αν θέλεις να μάθεις, διάβασε πρώτα την περίληψη του θεατρικού έργου Χριστούγεννα στο Μουσείο, άκου τις όμορφες μουσικές του Άντον Ντβόρζακ κι αν θες, μετά,  κατέβασε τα κείμενα, μοίρασε ρόλους και ξεκίνα τις πρόβες.

ΣΚΗΝΗ Α΄

Είναι παραμονή Πρωτοχρονιάς, χιονίζει κι όλα είναι άσπρα. 
Τα παιδιά είναι έξω, μερικά παίζουν χιονοπόλεμο, άλλα φτιάχνουν έναν χιονάνθρωπο. 
Είναι τόσο χαρούμενα.
Παρατηρούν ότι βρίσκονται μπροστά στο Μουσείο.

ΦΑΝΗΣ
Κοιτάτε παιδιά… το μουσείο!
Έμαθα πως έχει μια καταπληκτική έκθεση με πολλούς διάσημους πίνακες.
Αχ, πόσο θα ήθελα να πάω να τούς δω.


ΣΚΗΝΗ Β΄

Μέσα στο Μουσείο όλα είναι ήσυχα κι οι επισκέπτες θαυμάζουν τους πίνακες.

ΚΥΡΙΑ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ

Σας αρέσει η Μόνα Λίζα, κύριε Βασιλόπουλε;
ΚΥΡΙΟΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ
Πολύ. Το χαμόγελο της μοιάζει με το δικό σας, γοητευτική μου κυρία!
ΚΥΡΙΑ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ
Νομίζετε; Χα, χα, χα ...


Κι ενώ το μουσείο είναι γεμάτο κόσμο, τα παιδιά μπαίνουν δειλά-δειλά. 
Δυστυχώς όμως δεν έχουν χρήματα για να βγάλουν εισιτήρια και ο φύλακας τούς διώχνει.

ΑΛΕΚΟΣ
Ξέρετε, δεν έχουμε λεφτά. 
Μήπως μπορείτε να μας αφήσετε, για λιγάκι να δούμε τους πίνακες, μια σταλίτσα μόνο;
ΦΥΛΑΚΑΣ
Χα, χα, χα, όποιος δεν πληρώνει, δε βλέπει τίποτα.


Ο φύλακας σπρώχνει τα παιδιά για να βγουν κι εκείνα πριν φύγουν τραγουδούν το «Μες στο Μουσείο».

Μες στο Μουσείο (Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή, Μουσική: Νίκος Κυπουργός)

ΣΚΗΝΗ Γ΄

Τα παιδιά κάθονται έξω από το μουσείο και είναι απογοητευμένα. 
Πού να βρούνε λεφτά; Εκεί που κάθονταν στον δρόμο, πετάχτηκε ο Στάθης λέγοντας την ιδέα του να πούνε τα κάλαντα και να μαζέψουν λεφτά. Όλοι συμφωνούν. και ξεκινούν.

ΠΑΙΔΙΑ
Να τα πούμε;
ΓΙΑΓΙΑ ΛΟΥΚΙΑ
Να τα πείτε παιδιά μου, να τα πείτε ...

Τα παιδιά λένε τα κάλαντα.

ΓΙΑΓΙΑ ΛΟΥΚΙΑ
Τι όμορφες φωνούλες που έχετε, να, πάρτε από πέντε ευρώ ο καθένας.
Ψίχουλα είναι η σύνταξη μου αλλά εγώ εγγονάκια δεν έχω.
Πάρτε τα να αγοράστε σοκολάτες και βιβλία. Χαλάλι σας.
ΠΑΙΔΙΑ
Ευχαριστούμε γιαγιά.


ΣΚΗΝΗ Δ΄

Τα παιδιά τρέχουν καταχαρούμενα στο μουσείο.
Προσπαθούν να ανοίξουν την πόρτα του, αλλά δεν τα καταφέρνουν.
Ήταν αργά, δυστυχώς το μουσείο είχε κλείσει.

ΜΑΡΙΤΣΑ
Και τώρα τι κάνουμε;


Κι εκεί που κάθονταν φύσηξε ένας δυνατός αέρας που μάζεψε όλο το χιόνι μπροστά από την πόρτα του μουσείου. 

Και κάτω από το χιόνι βρήκαν ένα μαγικό κλειδί που ανοίγει τα πάντα.
Σκέφτηκαν αρκετά, συζήτησαν μεταξύ τους και τελικά αποφάσισαν να μπούνε στο μουσείο.

ΣΚΗΝΗ Ε΄

Τα παιδιά μπήκαν δειλά-δειλά, στα νύχια των ποδιών τους στο μουσείο, μα υπήρχε απόλυτο σκοτάδι.

ΡΕΝΑ
Παιδιά δε βλέπω ούτε τη μύτη μου.
Ανάψτε κανένα φως.
ΗΡΑΚΛΗΣ
Φοβάμαι, πάμε να φύγουμε.
ΜΑΡΙΤΣΑ
Τι φοβάσαι Ηρακλή;
Μήπως ζωντανέψουν οι πίνακες;
ΠΑΙΔΙΑ Χα, χα, χα!

Ο Αλέκος ανάβει ένα φως.


Μόλις όμως το μουσείο φωτίζεται, τα παιδιά παρατηρούν ότι οι πίνακες και τα αγάλματα αρχίζουν να κινούνται.

ΠΑΙΔΙΑ
Α!
ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ
Γεια σας, παιδιά, μη φοβάστε,
ΠΑΙΔΙΑ
Ποια είσαι;
ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ
Είμαι η Μόνα Λίζα αλλά με φωνάζουν Τζοκόντα.
Αιώνες τώρα βρίσκομαι κλεισμένη σ' αυτόν τον πίνακα που ζωγράφισε ο καλός μου, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι.
Ξέρετε, οι άνθρωποι έρχονται να θαυμάσουν το αινιγματικό μου χαμόγελο αλλά εγώ νιώθω πολλές φορές μοναξιά.
Κάπου-κάπου θέλω να τους μιλήσω αλλά αυτοί ποτέ δε με ακούν.
Εσείς βλέπω με ακούτε καλά.
Βέβαια εδώ έχω καλή παρέα.
Θέλετε να γνωρίσετε τους φίλους μου;


Η Μόνα Λίζα συστήνει στα παιδιά και τα υπόλοιπα έργα τέχνης.
Το καθένα λέει στα παιδιά τη δική του ιστορία.
Τα παιδιά είχαν  ξεχαστεί από τα τόσα ενδιαφέροντα που άκουγαν και δεν κατάλαβαν πώς πέρασε η ώρα.
Ξαφνικά χτυπά το ρολόι της πόλης. 
Η ώρα είναι 12 και μπαίνει η νέα χρονιά.
Όλοι μαζί αγκαλιάζονται και ανταλλάσσουν ευχές.

ΜΑΡΙΑ
Να κάνουμε όλοι μαζί μια ευχή για τη νέα χρονιά.
Να σταματήσουν οι πόλεμοι, το μίσος, ο ρατσισμός και πάνω στη γη να υπάρχει…
ΠΑΙΔΙΑ
Ειρήνη, υγεία, αγάπη!


Τα παιδιά και οι πίνακες αγκαλιασμένα τραγουδούν ένα τρυφερό τραγούδι για τον χρόνο που φεύγει.

Πατημασιές στο χιόνι (Στίχοι, Μουσική: Γιώργος Χατζηπιερής)


Τα παιδιά και τα αγάλματα πιάνονται χέρι-χέρι και χορεύουν.


Οδηγίες:
1. Το θεατρικό έργο Πρωτοχρονιά στο Μουσείο έχει 20 ρόλους, που όμως μπορούν να γίνουν λιγότεροι ή περισσότεροι, ανάλογα με το πόσα είναι τα παιδιά στην τάξη.
2. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνουν οι ζωντανοί πίνακες:
α. Μπορούμε να ζωγραφίσουμε τους πίνακες σε χαρτόνι από χαρτόκουτο και να ανοίξουμε τρύπες στο πρόσωπο και στα χέρια.
β. Το κάθε παιδί που έχει τον ρόλο του πίνακα να είναι ντυμένο αναλόγως και να κρατά μια κορνίζα που θα έχουμε φτιάξει από χαρτόνι χαρτόκουτου.


γ. Δες πώς μπορείς ακόμη να φτιάξεις τους ζωντανούς πίνακες.

Βέβαια κυκλοφορούν στο εμπόριο κι έτοιμα κοστούμια για τους πίνακες, αλλά καλό είναι να τα φτιάχνουμε μόνοι μας, όχι μόνο για οικονομικούς λόγους, αλλά και για να χαιρόμαστε τη διαδικασία της δημιουργίας.

3. Στα θεατρικά έργα, μπορούμε ακόμη να αλλάζουμε ρόλους, λόγια και να τα προσαρμόζουμε στα δικά μας δεδομένα.
Μπορούμε να προσθέτουμε τραγούδια ή μουσικές που μας αρέσουν και θεωρούμε ότι ταιριάζουν με την υπόθεση του έργου.
4. Στην παράστασή μας μπορούμε να προσθέσουμε, αν θέλουμε και άλλα έργα τέχνης.
Δείξε στους φίλους σου την ανάρτηση αυτή ώστε να καταλάβουν καλά την υπόθεση του έργου· πρέπει να γνωρίζουμε όλο το έργο και όχι μόνο τον ρόλο που έχουμε.
5. Κατέβασε τώρα το θεατρικό έργο Πρωτοχρονιά στο Μουσείο της Δάφνης Θησανέα, για να μοιράσεις ρόλους με τους φίλους σου και να παίξετε το έργο.
Μπορείς, φυσικά, να χρωματίσεις και τις ζωγραφιές.
6. Κατέβασε και την πρόσκληση της γιορτής.
μπορείς φυσικά να την χρωματίσεις.
Είναι σε αρχείο winrar. Κάνε αποσυμπίεση (unrar ή unzip), είτε στον υπολογιστή σου, αν έχεις το πρόγραμμα winzip, είτε διαδικτυακά σε κάποια σχετική σελίδα:



Διάβασε και τις παρακάτω χριστουγεννιάτικες αναρτήσεις.