Χρωματιστή Τάξη: Την πατρίδα μ' έχασα (θεατρικό για τη γενοκτονία των Ποντίων)

Για πολλούς αιώνες, δεκάδες χιλιάδες Έλληνες κατοικούσαν στα βόρεια εδάφη της σημερινής Τουρκίας, στα παράλια του Εύξεινου Πόντου· αυτοί είναι οι Πόντιοι.

Την περίοδο όμως 1916-1923, εκδιώχτηκαν με βάναυσο τρόπο από τα σπίτια τους.
Πάνω από 300.000 Πόντιοι έχασαν τη ζωή τους και άλλοι έγιναν πρόσφυγες στην Ελλάδα και σε άλλα μέρη της γης.

Διάβασε στον παρακάτω σύνδεσμο την ιστορία των Ποντίων.

💁 Η ιστορία του ποντιακού Ελληνισμού

Το θεατρικό έργο Την πατρίδα μ' έχασα του Νίκου Συμεωνίδη είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο Ταμάμα, η αγνοούμενη του Πόντου του Γεώργιου Ανδρεάδη και από διηγήσεις ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα.

Πρώτα πάτησε τον παρακάτω σύνδεσμο για να μάθεις την ιστορία της Ταμάμα, μιας μικρής Πόντιας, που έχασε τους δικούς της και έμεινε για πάντα στην Τουρκία.

Στη συνέχεια διάβασε την περίληψη του θεατρικού έργου και άκου τα τραγούδια τής παράστασης.

💁 Ταμάμα, η αγνοούμενη του Πόντου

ΣΚΗΝΗ 1η

Η Χαρίκλεια ζει με τους γονείς της, τον Γιαννε και την Ανατολή, τα αδέρφια της, τον Αναστάση, την Ευθυμία, την Ελπίδα, τον μικρό Σταθούλη και την θεία Δεσπούλα σε ένα όμορφο χωριό του Εύξεινου Πόντου, το Αρμιλί.

Είναι Δεκαπενταύγουστος κι όλοι ετοιμάζονται να επισκεφτούν το μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά.

Η είδηση όμως ότι οι Νεότουρκοι καίνε τα ελληνικά χωριά, τους κάνει να ακυρώσουν το ταξίδι τους.

ΣΚΗΝΗ 2η

Λίγους μήνες μετά, ξεσπά πόλεμος με τους Ρώσους και η τουρκική κυβέρνηση διατάζει τους χωριανούς να εγκαταλείψουν το Αρμιλί και να κατευθυνθούν στα βάθη του Πόντου.

Η οικογένεια της Χαρίκλειας μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες, αποχαιρετά τους Μουσουλμάνους φίλους της και ξεκινά.

ΣΚΗΝΗ 3η

Η Τούρκοι παρακρατικοί με αρχηγό τον Τοπάλ Οσμάν εισβάλουν στο χωριό και λεηλατούν τα σπίτια των Ελλήνων.

Ο Ερόλ, ο παιδικός φίλος του Γιάννε προσπαθεί να τους εμποδίσει και σκοτώνεται από τους ομοεθνείς του.

ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Εκάεν και το Τσιάμπασιν

ΣΚΗΝΗ 4η

Στο δρόμο της εξορίας πολλοί χωριανοί χάνουν τη ζωή τους.

Ανάμεσά τους και ο μικρός Σταθούλης ξεψυχά στην αγκαλιά της μητέρας του, της Ανατολής.

Όλοι είναι συντετριμμένοι.

ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Σα ρασία

ΣΚΗΝΗ 5η

Ο καιρός περνούσε και οι χωριανοί γύριζαν πεινασμένοι, βρώμικοι, εξαντλημένοι και άρρωστοι από χωριό σε χωριό.

Από μια επίθεση των τούρκων, ο Γιάννες έχασε τη ζωή του.

Η Ανατολή δεν άντεξε τον χαμό του παιδιού της και του άντρα της και ξεψύχησε στα χέρια της αδερφής της της Δεσπούλας.

Τα τρία κορίτσια έμειναν μόνα τους με τη θεία τους.

ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Μάνα μ'

ΣΚΗΝΗ 6η

Πέρασε ένας χρόνος στην εξορία και η Χαρίκλεια με τις αδερφές της και τη θεία Δεσπούλα φτάνουν στη Σεβάστεια. Εκεί τα κορίτσια ζητιανεύουν για να ζήσουν.

Η Χαρίκλεια ζητιανεύοντας επισκέπτεται το σπίτι της μικρής Τουρκάλας Μελέκ που ζει με τον πατέρα της.

Εκείνη της δίνει να φάει και την περιποιείται

ΣΚΗΝΗ 7η

Την άλλη μέρα η Χαρίκλεια ξαναπάει στο σπίτι της Μελέκ.

Η Μελέκ ζητάει από τον πατέρα της να κρατήσουν κοντά τους την Ελληνοπούλα.

Το ίδιο επιθυμεί και η ίδια η Χαρίκλεια κι έτσι μένει μαζί τους χωρίς να ενημερώσει τους δικούς της.

ΣΚΗΝΗ 8η

Η θεία Δεσπούλα μαζί με τα κορίτσια έψαξαν όλη τη Σεβάστεια αλλά δυστυχώς δεν κατάφεραν να βρουν τη Χαρίκλεια.

Εντωμεταξύ έρχεται η διαταγή οι χωριανοί να γυρίσουν στο Αρμιλί.

Όλοι οι χωριανοί επιστρέφουν στο χωριό, αλλά όταν φτάνουν διαπιστώνουν ότι τα σπίτια τους έχουν καταστραφεί.

Η θεία με τις ανιψιές της και άλλους χωριανούς φεύγουν για τη Ρωσία και μετά για την Ελλάδα.

ΣΚΗΝΗ 9η

Πέρασαν πολλά χρόνια· μικρασιατική καταστροφή, κατοχή, εμφύλιος και φτάνουμε στη σύγχρονη Ελλάδα.

Η γιαγιά Ελπίδα θυμάται και διηγείται στα εγγόνια της για την οικογένειά της, τη μητέρα της, τον πατέρα της, τα αδέρφια της και για το σπίτι τους στο όμορφο Αρμιλί.

Θυμάται την πατρίδα της που έχασε.